Bir Türkiye Klasiği

Erhan Altın; Geçtiğimiz sezon ligin ilk devresini 7 (tam emin olmamakla birlikte en fazla 8'dir) puanla bitirmiş, as oyuncuları gitmiş, o 7 puan alan Kocaelispor takımının yedekleriyle ikinci yarıda çok canlar yaktı. Zorladılar ama takımı kurtarmayı başaramadılar. Bu sezona Denizli'de başladı. Ve 4. haftada kapının önüne kondu.

Denizlispor için aslında bu olağanüstü bir durum değil, daha bir sezonu tek antrenörle bitirdiklerine ben şahit olamadım. O yüzden yazının başlığını "Bir Denizli Klasiği" koysam mı, diye de düşündüm.

Benim merak ettiğim geçen sene son hafta küme düşmekten son anda yırtan Denizli yönetimi, transfer piyasasının iyice karıştığı bir sezonda, bu kadroya doğru düzgün takviye yapmadan, Fenerbahçe, Galatasaray, Kayseri maçlarından kaç puan çıkarmayı umuyordu. Bu takımlar fikstürde ilk 4 haftaya gelince(bir de ertelenen Sivas maçı var) 3 maçta 0 puan çekti diye, ki zayıf takımlardan bile 3 maçta 0 çekmek büyük başarısızlık değildir. Başarı aranan hiçbir yerde bir teknik direktör bu yüzden kovulmaz. Ama maalesef Türkiye'de bunlar oluyor ve olmaya devam edecek.

Hal böyleyken benim de Denizlispor ve benzer mantıktaki tüm türk futbol yöneticilerine nacizane bir önerim olacak. Bu adamlarla en az bir yıllık sözleşmeler yapıyorsunuz, hatta bazılarınız fantaziye kaçıp 2-3-4 yıllık sözleşmeler de yapıyorsunuz. Sonra en iyi ihtimalle (tazminat ödemeseniz bile) hocaya 1 senelik verdiğiniz para boşa gidiyor. Yapın vakti zamanında Galatasaray'ın Almaguer transferinde yaptığı gibi 3 aylık (hatta aylık bile olur) sözleşmeler karlı çıkın. Olur da devam etme kararı alırsanız yaparsınız yeni bir sözleşme ne olacak. Nasılsa gariban antrenörler iş bulabilmek, kendini gösterebilmek adına çağırdığınızda yine koşa koşa gelecek sizin takımlarınıza...

Yönetimlerinin kendinde de hata arayıp daha iyi işler yapmak için çalıştığı ve suçu hep teknik direktörlere atmayacakları zamanlara kadar Denizli taraftarına bol sabır diliyorum. Zira böyle gittikçe en çok ihtiyaçları olacak şey bu...